Na jej widok Pan zlitował się nad nią i rzekł do niej: "Nie płacz". Potem przystąpił, dotknął się mar - a ci, którzy je znieśli, przy stanęli - i rzekł: "Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!" (Łk 7,13-14).
Jezus jest tym, który daje życie. Cierpienie wdowy, która utraciła jedynego syna, budzi współczucie Jezusa. To współczucie sprawia, że jej ból i to wszystko, co łączyło się z rzeczywistością śmierci, zamienia się w święto Życia. Jezus jest Słowem, które przekracza granice śmierci. Mówi do zmarłego: "Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!"
Słowo "wstań" nie oznacza jedynie: podnieś się z mar czy stań na nogach. Oznacza: Wróć do życia! Ewangelia użyje tego słowa w odniesieniu do zmartwychwstania Chrystusa.
W naszym doświadczeniu cierpienia czy straty dobrze jest wsłuchać się w to WSTAŃ! Słowo, które zaprasza do życia, odnowienia czy odzyskania życia.
Jezus zaprasza nas także do ostrzegania i wychodzenia za współczuciem do tych wszystkich, którzy cierpią, to warzenia i współczującego dotknięcia ich ran, do niesienia nadziei tam, gdzie cierpienie, choroba czy śmierć wydają się triumfować. Budzić nadzieję i nieść słowo, które daje życie.
Czy potrafię dostrzegać czyjś ból? Czy potrafię wesprzeć kogoś w cierpieniu?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz