Jezus, w czasie dyskusji z oponentami, jeszcze za swojego ziemskiego życia, mówił o sobie: Jak mogą mówić uczeni w Piśmie, że Mesjasz jest synem Dawida? Sam Dawid nazywa Go Panem, na jakiej więc podstawie może być jego synem?
We wspólnocie Domowego Kościoła, w wielu wspólnotach Kościoła, dokonuje się uroczystego przyjęcia Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Źródło tego zawierzenia i uznania Chrystusa za Pana i Zbawiciela odkrywamy w pierwszym Kościele. Ten tytuł Pana był na tyle istotny, że święty Paweł w swoich listach będzie podkreślał, że wyznanie, iż Jezus jest Panem otwiera zdroje zbawienia. Bo jeśli wyznasz swoimi ustami, że Panem jest Jezus, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych, dostąpisz zbawienia.
O tym mówi dzisiaj w swoim kazaniu św. Piotr. On miał doświadczenie śmierci Jezusa, doświadczenie tak trudne, że uczniowie uciekli, ich życie zatrzymało się na krawędzi rozpaczy. Dopiero później zrozumiał, że przez to doświadczenie śmierci i zmartwychwstania uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem.
To w sercu człowieka dokonuje się ta najważniejsza decyzja, by wszystko postawić na Boga i zaufać łasce. Dlatego wobec pytania, które pada ze strony słuchaczy, wzywa: nawróćcie się i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie w darze Ducha Świętego.
Otwarcie serca na Boga zmienia życie, powstaje nowa relacja - relacja synowska.
Czy uznaję Jezusa za mojego Pana i Zbawiciela?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz