Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry,
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.
Przy trąbach i przy głosie rogu,
na oczach Pana, Króla, się radujcie!
(Psalm 98)
Prorok Izajasz widzi to, co ma nastąpić. Ogłasza z mocą to, co było mu objawione na kilka wieków przed Narodzeniem Jezusa: Bóg pocieszy, interweniuje i wybawia swój lud. Krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga!
Bóg jest blisko. Pochyla się, wchodzi w pełny sposób w naszą historię, angażuje się w nasze ludzkie życie. To, co Izajasz widział oczami wiary i zapowiadał, staje się obecne w Dzieciątku z Betlejem. Świętujemy Boże Narodzenie, ale nie chodzi o to, by jedynie wspominać narodziny Boga w Betlejem, świętujemy Boże Narodzenie w nas, w naszym sercu i naszej duszy. Dzisiaj!
Odpowiedź, której możemy udzielić na miłość Boga objawioną w tym małym Dziecku, podpowiada nam psalm dzisiejszej liturgii: Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem uczynił cuda! Nowy Testament pokazuje, że Bóg objawił swoje zbawienie w sposób przekraczający oczekiwania psalmisty. Śpiewak celebrował prawdę, której pełnej wartości nie był w stanie pojąć. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją dla domu Izraela. Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz