W owym czasie Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie (Łk 6, 20-23a).
Święty Łukasz zamieszcza tylko cztery błogosławieństwa. Koncentruje się w nich na trosce o ubogich, głodnych, wykluczonych i płaczących. Owe błogosławieństwa łamią skalę ocen, jaka funkcjonuje wśród ludzi.
Te cztery błogosławieństwa można zawrzeć w jednym - błogosławieni, którzy nadzieję pokładają w Panu! Będą szczęśliwi ubodzy, cierpiący, chorzy, odrzuceni, odczuwający głód.
Jezus mówi jasno: nie można utożsamiać szczęścia z dobrobytem. Można opływać we wszystko i być nieszczęśliwym...
1. W czym widzę źródło swego szczęścia?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz