zachód słońca

zachód słońca

czwartek, 29 kwietnia 2021

Czwartek 4. Tygodnia Wielkanocy - święto św. Katarzyny Sieneńskiej, patronki Europy


    Jeżeli wyznajemy swoje grzechy, jest tak wierny i sprawiedliwy, że nam te grzechy odpuści i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. A jeśli ktoś zgrzeszy, mamy przed Ojcem Orędownika, sprawiedliwego Jezusa Chrystusa (1 J 1,9; 2,1b).

    Ojciec mój wszystko mi przekazał. A nikt nie zna Syna z wyjątkiem Ojca, ani Ojca nikt nie zna z wyjątkiem Syna i tego, komu Syn zechce odsłonić (Mt 11,27).


    Mamy Orędownika u Ojca - Jezusa Chrystusa. Święty Jan przypomina: Bóg jest światłością... Kiedy patrzymy na Boga korzystając z tego światła, które On nam je daje, odkrywamy, że Jego serce jest przepełnione miłością wobec nas. Ta miłość sprawia, że przebacza nam grzechy, kiedy przychodzimy skruszeni, bo zna naszą ludzką kondycję. Papież Franciszek napisał: łaska zawsze nas poprzedza i przybiera oblicze miłosierdzia, które staje się skuteczne w pojednaniu i przebaczeniu

    Jakby nie wystarczyło wiedzieć, że Bóg oferuje nam przebaczenie, św. Jan idzie krok dalej - przed trybunałem Boga mamy najlepszego adwokata na świecie - Orędownika, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, ale za grzechy całego świata. Trudno wyobrazić sobie korzystniejszą sytuację: Sędzią, który dokona nad nami sądu, jest miłosierny Ojciec, a obrońcą jest Jezus. Nie można już oczekiwać więcej. 

    Jeśli chcemy poznawać oblicze Ojca, musimy zbliżać się do Syna: Ojca nikt nie zna z wyjątkiem Syna i tego, komu Syn zechce objawić... Jezus przychodzi, aby objawić nam oblicze Ojca. Ten, który zna dogłębnie nasze serce, bo był człowiekiem takim jak my, wie dobrze, że czasem jest nam ciężko, że jesteśmy zmęczeni. Przychodzi z pomocą i zaprasza: uczcie się ode Mnie. Daje się poznawać przez swoje słowa, przez czyny, przez życie ofiarowane za nas. Boga poznaje się sercem, na kolanach, w zaufaniu poprzez miłość.


1. Czy dziękuję Bogu za dar przebaczenia?

1 komentarz:

  1. Jak nie dziękować? Przebaczam i proszę o przebaczenie. Człowiek nigdy by nie wpadł na taki pomysł, żeby wybaczyć. Owszem, "wynagrodzić krzywdy", owszem "naprawić błędy", owszem "zwrócić, co nie moje"...Ale skruszyć serce przed drugim człowiekiem? Upaść przed Bogiem na kolana i wołać: Przebacz! To nie w ludzkiej naturze. To wyłącznie dar od Boga. Jezu, nauczycielu mój, nigdy nie skończę bez Ciebie tej lekcji Przebaczenie. I nie chcę jej kończyć. Nieustannie mnie ucz, jak przebaczać i prosić o przebaczenie.
    Dziękuję.

    OdpowiedzUsuń