Centurion przysłał przyjaciół, aby Mu powiedzieli: "Panie, nie trudź się, bo nie jestem na tyle wielki, abyś wszedł pod mój dach. I dlatego również nie uznałem się za godnego, żeby przyjść do Ciebie osobiście. Rozkaż tylko słowem i niech mój chłopak stanie się zdrowy (Łk 7,6-7).
Pragnienie Boga, aby wszyscy zostali zbawieni. Cała historia zbawienia jest opowieścią o miłości Boga wobec człowieka. Boga, który miłosierną miłością odpowiada na ludzki grzech, zagubienie, nieszczęście. Bóg jest Bogiem zbawienia, a nie potępienia, dlatego posłał swojego Syna. To jest przesłanie, które jako wierzący musimy wciąż kierować do świata: bóg pragnie zbawienia, Bóg nie potępią, On zbawia.
Fragment Ewangelii podkreśla trzy elementy, które są niezwykle ważne:
* wiara centuriona - wiara, która znajduje pochwałę samego Jezusa. Wiara wyrażona w zdaniu, które wciąż powtarzamy jako najlepsze i najwłaściwsze, kiedy zbliżamy się do stołu Eucharystii. Wystarczy Twoje słowo! Nie potrzeba fizycznej obecności. Nie wiemy, w jaki sposób dowiedział się o Jezusie. Ale jest faktem, że wiedział o Nim i uwierzył, dlatego wysłał starszyznę żydowską do Jezusa.
* pośrednicy. Jezus nie potrzebował pośredników. Ale centurion znalazł takie rozwiązanie i ich pośrednictwo zadziałało. Pewnie każdy z nas ma doświadczenie pośrednictwa i wiemy, że pewnych rzeczy nie uda się osiągnąć bez sięgnięcia po pomoc pośredników. Żydzi skorzystali z pomocy centuriona, aby powstała synagoga w Kafarnaum; on korzysta z pomocy starszyzny, by wstawili się za jego sługą.
* szacunek. Jest widoczny w relacji centuriona wobec sługi i wobec Jezusa. Szacunek, w którym jest obecne zaufanie, serdeczność. Szacunek jest fundamentem relacji centuriona z Żydami, ich stosunek również jest pełen szacunku. Tego zaufania, relacji z Bogiem, nie należy mylić z niewłaściwym traktowaniem. Doświadczenie bliskości Boga, Jego życzliwości, nie może prowadzić do braku szacunku.
1. Czy kiedy przystępuje do stołu Eucharystii, mam świadomość własnej niegodności, czy wypowiadam słowa setnika z przyzwyczajenia?
Setnik miał władzę, sługi, żołnierzy, ale i przyjaciół.
OdpowiedzUsuńTo nad czym się dzisiaj zatrzymałam, że Setnik sam nie czując się godny, wysyła p r z y j a c i ó ł do Jezusa z prośbą, aby On się nie trudził drogą, że wystarczy Jego słowo. Dobrze jest mieć przyjaciół, to ogromny dar, Ja też będąc w potrzebie proszę ich o wstawiennictwo i modlitwę, o przekazanie mojej prośby Jezusowi.