Poniedziałek 34. Tygodnia Zwykłego

    Gdy podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: «Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni (Łk 21,1-3).

    Kto nie chciałby zobaczyć czegoś więcej?

    Historia ludzkości pełna jest wynalazków w zakresie poprawy widzenia. Wynaleziono okulary, teleskopy, mikroskopy. Nawet do oglądania kości wynaleziono promienie rentgenowskie.

    Ale jeszcze nie wynaleziono sprzętów, które potrafią zajrzeć do ludzkiego wnętrza, do sumienia, do ludzkiego serca - do intymnego skarbca każdego człowieka... Pewnie nigdy nie zostaną wynalezione. Może dlatego, że tylko przenikliwe spojrzenie potrafi przebić się przez powłoki pozorów i widzieć prawdę... Dobrze widzi się tylko sercem...

    Lud Izraela odkrył. że Bóg jest jedynym, który zna każde serce, rozumie wszystkie ich czyny, który potrafi widzieć przyszłość. I nie tylko widzieć, ale i kochać. Kochać ponad i pomimo...

    Jezus również ma to samo przenikliwe spojrzenie jak Ojciec. I taką samą miłość. To dlatego potrafił dostrzec w dzieciach, których hałas przeszkadzał wielkich Królestwa, w Zacheuszu obietnicę hojności, w Samarytance przyszłego Apostoła, w darze wdowy hojność przewyższającą dar wszystkich, którzy wrzucali wiele...

    Jesteśmy zaproszeni do patrzenia ponad pozorami, dostrzegania szczegółów, ukazywania tego, co zakryte przed innymi, odkrywania w każdym człowieku dziecka Bożego.

    Aż chce się wołać z psalmistą: Pan patrzy z nieba, widzi wszystkich ludzi. Z zawsze gotowego mieszkania spogląda na wszystkich mieszkańców ziemi. On każdemu z nich osobno ukształtował serce, On dostrzega wszystkie ich czyny.

1. Czy potrafię patrzeć ponad pozorami?