Piotr dojrzał. Doświadczenie Wielkiego Piątku nauczyło go bardzo wiele. Kiedy Jezus zadaje po raz pierwszy pytanie o miłość, Piotr nie do końca na nie odpowiada. Kiedyś lubił zestawiać się z innymi, podkreślał swoje przywiązanie do Mistrza: choćby wszyscy w Ciebie zwątpili, ja nigdy nie zwątpię... choćbym miał z Tobą umrzeć, nie wyprę się Ciebie...
Teraz jest świadom i swojej miłości, i swojego grzechu. Wyznaje miłość, ale już bez porównań z innymi. Co więcej, powierza się miłości Jezusa: Ty wiesz, że Cię kocham..., Panie, Ty wszystko wiesz...
W tej postawie Piotra możemy zobaczyć siebie. Każdego dnia Jezus pyta nas o naszą miłość. Zna naszą miłość, nasze serce, nasze pragnienie, by kochać Go i iść za Nim. Ale zna również nasze ubóstwo i nasze grzechy. I mimo tego ufa nam. Liczy na nas. Powierza nam każdego dnia innych ludzi.
Kiedy uświadamiamy sobie własną słabość i grzeszność, to jak często zawodzimy, otwieramy się na Jego miłość i moc.
Miłość objawia się w służbie drugiemu człowiekowi. Dlatego Jezus powierza Piotrowi swoją trzodę. To Jego owce Piotr ma doglądać i karmić. To znak zaufania, jakim Jezus Go obdarza i jakim obdarza każdego z nas.
1. Czy nie ograniczam swojej miłości do Jezusa do czczych deklaracji?
Właśnie wczoraj o służbie było spotkanie naszej Wspólnoty. Służyć- zrezygnować z siebie, dać się drugiemu człowiekowi w "jego niewolę", swoją wolność zamknąć w wolności mego brata i mojej siostry, "umrzeć" dla drugiego człowieka. I w tym jeszcze odnaleźć bijące źródło radości. Oj tak!...Oj tak!...
OdpowiedzUsuńDziękuję.