XXV Niedziela Zwykła

Posłuchajcie tego wy, którzy dręczycie ubogich aż do rana i pozbawiacie ich ziemi swoją przemocą. Oto występując przeciw pysze Jakuba, Pan taką składa przysięgę: „Nigdy nie pójdą w zapomnienie wasze uczynki” (Am 8,4.7).

Pan pochwalił tego nieuczciwego zarządcę, bo przezornie postąpił. Synowie bowiem tego świata roztropniejsi są w stosunku do sobie podobnych niż synowie światła (Łk 16,8).

Ciekawa była reakcja tych, którzy słuchali Jezusa, a czego już dzisiaj nie przeczytaliśmy w Ewangelii: Słuchali tego wszystkiego faryzeusze, którzy lubią pieniądze, i wyśmiewali Go. Albo czegoś nie zrozumieli, albo odebrali tę przypowieść Jezusa i Jego słowa jako mało życiowe i naiwne…

     W słowach Jezusa możemy zobaczyć nutkę żalu, nieco goryczy czy pretensji, a  być może nawet ironii. Zresztą przypowieść o nieuczciwym rządcy egzegeci nazwali ironiczną. A kluczem do jej rozumienia jest przeciwstawienie, którego Jezus używa: synowie świata – synowie światła. Synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światła. 

    Co takiego jest w postawie synów tego świata, w czym powinniśmy ich naśladować?

    Po pierwsze, posiadać jasno określony cel. Wiem, co uczynię. To zapewnia skuteczność działania. 

    Po drugie, nieuczciwy rządca jest konsekwentny. Realizuje swój cel. Ryzykuje gniew pana, któremu już się naraził, ale jednocześnie zdobywa przychylność jego dłużników.

    I po trzecie. Do osiągnięcia celu potrzebna jest pomoc innych. Nieuczciwy rządca potrafi zadbać o przychylność, żeby go ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będzie odsunięty od zarządzania. 

Co jest dla głównym odniesieniem, gdy trzeba podejmować decyzje?