zachód słońca

zachód słońca

środa, 3 grudnia 2025

Środa 1. Tygodnia Adwentu

Pan mym pasterzem,
niczego mi nie braknie.
Dał mi spoczywać tam, gdzie dużo zieleni,
zapewnia mi pokarm nad orzeźwiającymi wodami.

Odświeża moją duszę,
prowadzi mnie po ścieżkach sprawiedliwości
ze względu na swoje imię.

Choćbym szedł przez sam środek cienia śmierci,
nie będę się bał żadnego zła, bo Ty jesteś ze mną.
Twój kij pasterski i Twoja laska dodają mi odwagi.

Stół przede mną zastawiasz 
ma oczach mych ciemiężców;
namaszczasz mi głowę olejkiem,
Twój kielich poi mnie najlepszym winem.

Twoje miłosierdzie będzie mi towarzyszyć
przez wszystkie dni mego życia;
i zamieszkam w domu Pana po najdłuższe dni.

                           (Psalm 23 - wg Biblii Pierwszego Kościoła)


    Psalm 23, który liturgia daje nam dzisiaj do refleksji, jest jednym z najbardziej znanych i lubianych psalmów. Dawid, który został zabrany od owiec i namaszczony na Króla nad Izraelem opowiada nam o Bogu, o tym, co Bóg Pasterz robi dla nas, gdy należymy do Niego i pozwalamy się prowadzić. 

    Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie... ten pierwszy werset stanowi główne przesłanie psalmu, Dawid mówi o stałej i troskliwej opiece Boga i zachęca nas do zaufania. Król Dawid wie, co znaczy być pasterzem dla owiec - to ktoś, kto prowadzi, chroni, zaopatruje, odnawia, kocha. Owce znają głos pasterza i słuchają...

    Pan jest moim pasterzem..., a zatem należę do Niego. Jako chrześcijanin nie należę już do siebie. Zostałem nabyty drogocenną krwią. Jezus zapłacił za Ciebie i za mnie swoim życiem... 

    pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach, prowadzi nad wody, gdzie mogę odpocząć... Zielone pastwisko zapewnia pożywienie owcom. Jest obfitość wody. Ale najważniejsze nie jest tu jedzenie czy picie, ale odpoczynek. Dawid ukazuje obraz pełen pokoju i bezpieczeństwa. Może trudno czasem ci odpocząć, tyle problemów do rozwiązania, przytłaczające zadania, z którymi się zmagasz, lęk, z którym walczysz... Kiedy wiesz, że On jest blisko, możesz odpocząć... Tak czasem myślę o rekolekcjach, czasie bliskości Pasterza i czasie duchowego spokoju, którym tylko On potrafi obdarować...

    Orzeźwia moją duszę..., napełnia ją świeżością... To On obdarowuje z obfitością i pozwala odzyskać siły.

    Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach, prowadzi mnie ścieżkami sprawiedliwości... Drugim miejscem, do którego Bóg mnie prowadzi, jest sprawiedliwość. Boża pedagogika zakłada właściwą kolejność. Kiedy odpoczniemy i odzyskamy świeżość, mamy odpowiednie siły, by podążać właściwą ścieżką - drogą sprawiedliwości... 

    On pozwala nam wrócić, kiedy zbłądzimy, przywołuje i prowadzi właściwą ścieżką

    Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną... Jest wiele takich ciemnych dolin, przez które prowadzi nas życie, doliny porażek, rozczarowań, konfliktów, cierpienia, chorób, samotności i wreszcie ta ostatnia - dolina śmierci... One wszystkie są ciemne i rzucają na nas swój cień. Ale zaufaj... Bóg jest z tobą także pośród tej ciemności, jak i w świetle dnia. Nie tylko jest z Tobą, ale chroni przed złem. Nikt i nic nie może mnie wyrwać z Jego ręki...

    Stół dla mnie zastawiasz, namaszczasz głowę olejkiem, kielich mój pełny po brzegi... Bóg często posługuje się rzeczami materialnymi, by mówić nam o sprawach duchowych, a tutaj mamy trzy przedmioty: stół, olejek i kielich, aby nam powiedzieć o swojej miłości. Przy stole i posiłku, który otrzymujemy z Jego darów, odzyskujemy siły. Olej był używany do namaszczania proroków, kapłanów i królów. Namaszczano ich, ponieważ Bóg powierzał im misję. Nas też namaszczono - w sakramencie chrztu zostaliśmy włączeni w prorocką, kapłańską i królewską misję samego Chrystusa... Bóg prowadzi, ale również powierza zadania...

    Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni życia i zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy... Dobroć i łaska Pasterza towarzyszą mi każdego dnia. Jest za co dziękować. Wszystko co dobre w moim życiu, pochodzi od Niego. Dawid patrzy na swoje życie, ogrom Bożej miłości, która go spotkała, łaski przebaczenia i prowadzenia. Widzi to, co nastąpi. Radość wieczności w bezpośredniej obecności Pana. Wierność i miłość Boga jest wieczna. Przeżywając adwent jako czas oczekiwania na spotkanie  z Panem, idźmy z nadzieją i ufnością, bo On nas kocha...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz