Jedzenie to coś więcej niż przyjęcie pokarmu, aby przetrwać. Ludzie uczynili z posiłków chwile spotkania, rozmowy, intymnej komunii. W tym sensie biblijne wskazania mają rację, mówiąc, że skromne jedzenie w dobrym towarzystwie jest więcej warte niż wielkie uczty bez miłości. Zapraszamy członków rodziny, przyjaciół, tych, do których mamy zaufanie, aby usiedli z nami do posiłku przy wspólnym stole.
Jezusa można poznawać na wiele sposobów. Jednym z nich jest spojrzenie na to, z kim jadał, z kim zasiadał przy stole. I tu możemy zobaczyć kolejny raz Jego wielkość. Zasiadał przy stole z bardzo wieloma i bardzo różnymi ludźmi: z faryzeuszami, celnikami, uczniami, przyjaciółmi, grzesznikami... i w ten sposób nikt nie jest wyłączony - każdy może należeć do Jego rodziny, jeżeli jest gotów słuchać Jego Słowa i nim żyć.
Dziś Zmartwychwstały organizuje posiłek swoim uczniom. Ostatni raz jedli wspólnie w Wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy.
Jezus mógł być zły, bo w Jego godzinie zostawili Go samego, strach przeważył nad zaufaniem. A jednak On, który zna ich lepiej niż oni sami siebie, zaprasza ich na posiłek. Przygotował miejsce, rozpalił ogień, poprosił ich, by zrobili to, co umieli: by złowili ryby.
Każdego dnia, każdej niedzieli, Jezus przygotowuje nam miejsce i zaprasza do swojego stołu - na Eucharystię. Każdy z nas jest proszony, by przynieść to, co jest owocem naszego wysiłku, przynieść do tego stołu swoje życie, troski i osiągnięcia. On obiecuje nam dać to, co przygotował: swoje Słowo i swój Chleb. I dzięki tym darom możemy znów dalej iść Jego drogą.
1. Co przynoszę do Bożego stołu Eucharystii, kiedy w niej uczestniczę? Czy korzystam z tego, co On dla mnie przygotował?
Jest pewne, że Jezus nie da zginąć z głodu. Troszczy się, zabiega o tych , którzy w trudnej chwili krzyza Go opuścili. W ludzkim kalkulatorze miłości ten rachunek się nie mieści. Dziękuję za okruchy.
OdpowiedzUsuń