Środa 19. Tygodnia Zwykłego

    Nie powstał więcej w Izraelu prorok podobny do Mojżesza, który by poznał Pana twarzą w twarz, ani równy we wszystkich znakach i cudach, które polecił mu Pan czynić w ziemi egipskiej wobec faraona, wszystkich sług jego i całego jego kraju; ani równy mocą ręki i całą wielką grozą, jaką wywołał Mojżesz na oczach całego Izraela (Pwt 34,10-12).

    Mojżesz odcisnął trwałe znamię na dziejach narodu wybranego. Kiedy jest wspominany przez Izraelitów, z zasady dodaje się zawsze, że nie powstał w Izraelu prorok podobny do Mojżesza. Dopiero św. Jan w swojej Ewangelii dokona zestawienia Mojżesza z Jezusem: Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. 

    Mojżesz miał sto dwadzieścia lat - umarł po wykonaniu tego, co Pan dał mu do zrobienia. Umarł po tym, jak zobaczył ziemię obiecaną Abrahamowi, chociaż sam nigdy nie postawił na niej stopy i nie objął jej w posiadanie. Przyjaźń z Bogiem, z którym modlił się twarzą w twarz, osobista dyskretna relacja były obecne w życiu Mojżesza aż do jego śmierci, tak dyskretnej, że nikt nie zna jego grobu aż po dziś dzień.

Czy potrafię odczytywać wydarzenia Starego Testamentu w perspektywie dzieła zbawienia dokonanego przez Jezusa?