Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi» (Dz 1,8).
Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja - czy to gdy przybędę i ujrzę was, czy też będąc z daleka - mógł usłyszeć o was, że trwacie mocno w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię (Flp 1,27).
Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity (J 12,24).
Święty Wojciech doświadczył zgorszenia, jakim było sprzeniewierzenie się urzędowi biskupiemu za sprawą swojego poprzednika. To doświadczenie odcisnęło na nim ślad. Powołany na urząd biskupa głosi Ewangelię w Czechach.
Wierność Ewangelii i powołaniu, do którego został wezwany doprowadziła do konfliktu z dworem. Ostatecznie doprowadziła do opuszczenia, za zgodą papieża, stolicy biskupiej w Pradze.
Ostatni etap biskupiej posługi kieruje go na polskie ziemie, do pogańskich Prusów, którym chce nieść Ewangelię. Misja ewangelizacyjna kończy się klęską i śmiercią Wojciecha.
Wielu mogło uważać jego życie i ostatnią misję za życiową klęskę. Nic mu się po ludzku nie udało. Przelana krew dla Ewangelii rodzi jednak owoce - rodzi Kościół, obfity owoc pszeniczny wspólnoty wierzących.
1. Czy potrafię stawać w obronie wiary?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz