Powiedział też do nich: „Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia” (Łk 12,15).
Pewnie każdy z nas uczestniczył, a przynajmniej słyszał o takich sytuacjach, kiedy przy podziale spadku dochodzi do klinikę i rozłamów w rodzinie. Dzieje się tak, kiedy brakuje porozumienia i miłości. Kłótnie powodują głębokie rany i czasem uprzedzenia na całe życie.
Jezus nie wchodzi w spór o majątek pomiędzy braćmi, kiedy jeden zwraca się do Niego w poczuciu krzywdy, natomiast wykorzystuje sytuacje, by pokazać źródło - ludzką chciwość.
Osoba, której serce opanowane jest chciwością, pragnieniem posiadania więcej i więcej, przestaje widzieć innych i ich potrzeby. Człowiek zamyka się w egoizmie i pustce. Jezus opowiada przypowieść, którą kończy słowami: Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem. Być bogatym przed Bogiem, to:
* ufać Bożej Opatrzności;
* żyć w wolności wobec wszelkich idoli, które chcą zapanować nad ludzkim sercem i sprawić, że staniemy się dla siebie przedmiotem adoracji i uwielbienia;
* żyć w otwartości i solidarności wobec tych, którzy są w potrzebie, używając dóbr w służbie wobec innych.
W kulturze indywidualizmu łatwo wpaść w pokusę chciwości i myślenia tylko o sobie, zamykając się na innych. Obecna sytuacja związana z pandemią, sytuacja kryzysu sanitarnego i ekonomicznego, może rodzic postawę, aby przeżyć za wszelką cenę. To może powodować gromadzenie wszelkich środków dla siebie i izolowania się, bo każdy bliźni staje się możliwym zagrożeniem.
Ewangelia jest jasna - być bogatym przed Bogiem, ufać i dzielić się z potrzebującymi.
1. Czy potrafię zapanować nad chciwością.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz