W czasach Jezusa, pośród zniewolenia, panowała tęsknota za dawnymi prorokami, za mesjańskimi zapowiedziami. I chociaż Jezus pojawia się pośród nich, czyniąc znaki, nauczając i pokazując sobą spełnienie Bożych obietnic, nie potrafili Go rozpoznać.
Musimy przyznać, że w wielu sytuacjach nasze zachowanie jest bardzo podobne. Niejeden prorok został zabity, a nawet po śmierci niektórym nie daje się spokoju. Przemilczamy prawdę, którą głosili, bo nam jest niewygodna. Trzymamy się ludzkich tradycji i praw, wydaje się nam, że zdobyliśmy klucze poznania - sami decydujemy o tym, co wolno, a czego - i nie słuchamy Mądrości.
Mamy też do czynienia z fanatyzmem ludzkiego prawa, któremu nadaje się najwyższy autorytet, fanatyzmem, który odrzuca proroków, a nawet nie pozwala na to, by o nich wspominać. W imię prawa próbuje się narzucać jedynie słuszny porządek i wykrzywia sumienia, zmuszając do milczenia tych, którzy odwołują się do Boga.
1. Czy słyszę Jezusowe wołanie do nawrócenia?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz