Z prywatną własnością w tym świecie człowiek może zrobić, co tylko zechce. Może pomnażać swój majątek, a może zawinąć go w skarpetę i trzymać gdzieś w szafie. Dopóki ten majątek nie jest wykorzystywany do złych celów, nikt nie może nam zabronić robić ze swoim według naszego uznania.
Inaczej jednak jest w Bożymi dobrami. Bóg daje nam swoje dary po to, byśmy nimi ubogaceni, mogli ubogacać innych. Nie możemy marnować tego, co otrzymujemy, nie możemy też trzymać tego tylko dla siebie.
Największym niebezpieczeństwem w relacji do Boga, na jaki wskazuje Jezus, jest lęk przed Bogiem. Lękałem się ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym. Strach zawsze paraliżuje i nie pozwala nam być sobą. Kiedy Bóg budzi w nas lęk, staje się ciężarem.
Bóg daje nam swoje dary i mówi nam: obracajcie nimi, aż wrócę. Dar Boga musi być w nas żywy, tylko wtedy Bóg staje się bliski, staje się Ojcem.
1. Co robię z Bożymi darami, które otrzymałem?
Szukając odpowiedzi na postawione pytanie, próbowałam najpierw znaleźć i nazwać Boże dary jakimi jestem obdarowana. Dary, czy też talenty jak mówi Jezus w innej przypowieści, które widzę wynikają z doświadczenia, to co odkrywam, wcześniej musiałam to zrobić. Tak jak np. trzeba zacząć śpiewać, by odkryć talent głosu, być w trudnej, nerwowej sytuacji, by zobaczyć w sobie pokłady cierpliwości itd. mam wrażenie, że daru trzeba „użyć”, aby on mógł zaistnieć. Może też o to chodzi Jezusowi, gdy mówił, aby obrać miną aż wróci.
OdpowiedzUsuńPiszesz ojcze, że Jezus wskazuje na niebezpieczeństwo jakim jest lęk. Ktoś, kto panicznie boi się prowadzić samochód bo zrobi komuś krzywdę, nie usiądzie za kierownicą, nie będzie dobrym kierowcą. Po dzisiejszych wiadomościach od rana trąbiących w mediach można się nabawić lęku i strachu. Ale mi towarzyszy inny lęk; lęk, że niedostatecznie umiem kochać, że moja miłość jest mała, że nie zdążę przed przyjściem Pana, obym mogła Mu powiedzieć, że mam może nie pięć, ale choć jeszcze dwie miny.