Czwartek 6. Tygodnia Wielkanocy

    Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan» (Dz 18,5b-6).

    Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: "Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?" (J 16,19).

    Jezus zdaje się dzisiaj bawić pojęciem czasu, grać słowami. Jeszcze chwila, znowu chwila... Podobnie jak uczniowie, możemy się zastanawiać, co oznacza ta chwila. 

    Mamy zegarki, ale odczuwanie czasu bywa bardzo różne. Nasz umysł i nasze serce nie zawsze zgadzają się z tym, co sygnalizują wskazówki zegara. Czas wakacji często wydaje się krótszy niż czas spędzony w szpitalu. 

    W życiu każdego z nas czas cierpienia zawsze jest dłuższy od czasu radości. Mimo zegarków nie potrafimy precyzyjnie określić takich pojęć jak chwila, krótki i długi czas. 

    Kiedy uczniowie się zastanawiają i chcą zapytać, Jezus nie podaje konkretnej miary czasu - godzin, dni, tygodni czy lat. Odpowiedź sprowadza do obietnicy: smutek wasz przemieni się w radość. Smutna teraźniejszość, wypełniona cierpieniem, swój kres znajdzie w szczęśliwej i spełnionej przyszłości. 

    Te słowa pozwalają nam nie tyle zrozumieć trudne doświadczenia w naszym życiu, lecz dają siłę do stawiania czoła przeciwnościom, trudnym chwilom, przemijającemu poczuciu bezsensu, osobistym porażkom i niepowodzeniom. Niosą w sobie nadzieję: smutek wasz przemieni się w radość. 

    Ta nadzieja pozwala nam we właściwy sposób żyć, nie poddawać się i nie tracić ducha. 

    Taki sposób patrzenia pokazuje nam pierwsze czytanie. Paweł doświadcza w Koryncie misyjnego niepowodzenia wśród Żydów. Ale jest wierny i konsekwentny w przekazywaniu prawdy o Jezusie. Nic nie jest w stanie go powstrzymać. 

    Niepowodzenia wśród Żydów nie zamykają granic ewangelizacji, ale otwierają je na świat pogan. Smutek spowodowany odrzuceniem Jezusa przez jednych przemienia się w radość wobec nawrócenia Kryspusa, jego rodziny i wielu innych, którzy słuchali, uwierzyli i przyjęli chrzest. 

    Kiedy potrafimy ustawić nasze zegarki na czas Jezusa, możliwe jest doświadczanie takiej samej przemiany smutku w radość. Pan Bóg ma swój czas, bardzo różny od naszego, mierzonego zegarkiem.

1. Czy nie poddaję się zniechęceniu i zwątpieniu, kiedy pojawiają się trudności?