Piątek 17. Tygodnia Zwykłego, wsp. św. Jana Marii Vianneya

    Przyszedłszy do swego miasta rodzinnego, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: «Skąd u Niego ta mądrość i cuda? (Mt 13,54).

    Przychodzi do swojej wioski. Ludzie Go znają. Widzieli, jak raczkował jako dziecko. Widzieli, jak uczył się czytać. Widzieli, jak stawiał pierwsze kroki posługując się młotkiem i drewnem. Dlatego są zaskoczeni, że teraz naucza, jest kimś innym niż zazwyczaj, inny od tego, którego znali. 

    Sąsiedzi Jezusa przegapili niektóre z Jego lekcji. Nie słyszeli, jak mówił o Królestwie, które zaczyna się od małych rzeczy. Myślą, że już wszystko o Nim wiedzą. Nie uczynił jeszcze żadnego znaku, a już odmówili Mu możliwości, by go uczynił. Z takim nastawieniem niewiele można zrobić. 

    Ta Ewangelia zachęca nas, byśmy nie gardzili tym co małe, co bliskie, co znane, co codzienne. Bóg może przez to przemówić, tak jak próbował przemówić przez Jezusa do Jego rodaków. 

    Być może Bóg przemawia do ciebie przez to wszystko, co jest twoim udziałem - wiadomości, których słuchasz i które oglądasz, przez twoje środowisko pracy. Być może Bóg przemawia do ciebie przez to wszystko, wzywając cię do zrobienia czegoś lub wykonania czegoś inaczej...

    Nie odwracać głowy od codzienności. Pośród codzienności wykuwamy życie. Rodzina, przyjaciele, praca, czytanie Pisma Świętego, codzienna modlitwa... Boga można znaleźć nawet pośród garnków - mawiała św. Teresa. 

1, Jak traktuję moją codzienność, zwyczajne rzeczy?