Gdybyśmy zawsze mogli powtarzać za św. Pawłem: Nie wstydzę się Ewangelii. Pod koniec każdego dnia, patrząc w lustro, mogli powiedzieć, że rzeczywiście Ewangelia towarzyszyła nam we wszystkich decyzjach i działaniach, że nigdy nie odłożyliśmy jej na bok.
Naszą uwagę przyciąga wiele pilnych spraw i rzeczy, które przynosi codzienność, ale nie zawsze to, co jest pilne, jest ważne. A ważne sprawy potrafimy pomijać. I tu można postawić pierwsze pytanie: o jakość czasu, jaki poświęcamy Bogu.
Idąc dalej za słowami Pawła, możemy znaleźć wiele wymówek, którymi potrafimy uzasadniać bylejakość relacji z Bogiem. Ci z nas, którzy znają Boga, uznają się za wierzących, często potrafi marnować czas na wiele jałowych spraw, a trudno znaleźć kilka minut dla Stwórcy.
Śpiewamy w psalmie na dziś: Niebiosa głoszą chwałę Boga, o działaniu rąk Jego mówi nieboskłon; dzień dniowi przekazuje nakaz, noc nocy przekazuje wiedzę. Po całej ziemi ich głos się rozchodzi, po krańce świata ich słowa...
Czy nie powinniśmy zrobić tego samego? Głosić chwałę Boga naszym życiem?
Może warto dzisiaj, w ramach duchowego ćwiczenia, wziąć kawałek kartki, długopis lub pióro, by napisać list dziękczynny do Boga, dobrego Ojca. Nie wstydź się , z pewnością potrafisz to zrobić. A i Ewangelia nie będzie się ciebie wstydzić...
Czy mogę ze św. Paweł zawołać: Nie wstydzę się Ewangelii?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz