Czwartek 5. Tygodnia Wielkiego Postu

    Przymierze moje, które zawieram pomiędzy Mną a tobą oraz twoim potomstwem, będzie trwało przez pokolenia jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim, a potem twego potomstwa (Rdz 17,7).

    Jezus powiedział do Żydów: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki" (J 8,51).

    Bóg znalazł sposób na budowanie relacji z człowiekiem i bliskość, a jest nim przymierze. I On pozostaje wierny swojemu przymierzu, którego ostateczną pieczęcią jest Krew Jego Syna. 

    Ponieważ w tej relacji człowiek ma problem z dochowaniem wierności, Bóg znalazł również narzędzia, by to przymierze i bliskość z człowiekiem podtrzymać, by rzeczywiście miało ono wymiar wiecznego przymierza. Kilka ważnych słów, które mogą nam pomóc zrozumieć, jak to przymierze odbudować:

* pojednanie - kiedy lud Przymierza odwraca się od Boga, swojego Pana, Bóg ponownie proponuje przymierze, które przynosi pojednanie i odnowienie relacji;

* zjednoczenie i komunia - to poprzez zjednoczenie, komunię z Bogiem dokonuje się przemiana życia. Abram staje się Abrahamem. Ten, który jest w podeszłym wieku i bez potomstwa, dzięki Bogu staje się niezwykle płodny. Bóg przemienia życie: tam, gdzie już nie było nadziei, rodzi się nowe spojrzenie, które pozwala patrzeć w przyszłość. Bóg daje nowe perspektywy i przynosi płodność życia;

* spotkanie - Bóg jest tym, który wychodzi na spotkanie człowieka. To On przedstawia obietnicę. To Bóg stwarza miłość między sobą i stworzeniem. To On obdarza miłością bezinteresowną, osobistą, niepowtarzalną;

* znać - nie da się kochać tego, czego nie znasz. Poznanie Boga rodzi miłość, która odpowiada na miłość;

* zachowywać - poznanie Boga i Jego miłości prowadzi człowieka do zachowywania Jego Słowa. Wtedy zaczyna się to, co nazywamy trwaniem w Chrystusie. 

W czym wyraża się moje pragnienie poznawania Ojca?