Poniedziałek Wielkiego Tygodnia

    To mówi Pan: "Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo" (Iz 42,1).

    Od Góry Tabor w Galilei doszliśmy w wielkopostnej wędrówce do Jerozolimy, towarzysząc Jezusowi w triumfalnym wjeździe do świętego miasta Jeruzalem. Tam, na początku drogi, usłyszeliśmy Boga, który zapraszał nas do słuchania Jego Syna. Dziś prorok Izajasz zaprasza nas do patrzenia, ukazując nam portret Sługi Jahwe.

    Słuchać i patrzeć. Słuchać Jego słowa, które niesie Życie, jest źródłem Życia i Światła. Jest to Słowo, które stało się ciałem, które rozświetla nasze ludzkie istnienie, całą rzeczywistość ludzkiej egzystencji. I dlatego na to człowieczeństwo Słowa należy patrzeć - obraz jest przesłaniem.

    Poprzez słuchanie i patrzenie cała nasza rzeczywistość, którą żyjemy, tak bardzo różne sytuacje, okoliczności i wydarzenia, które nas dotykają, zostaje rozświetlona, a to pozwala na nawrócenie i powrót do Boga.

    A zatem patrzymy na tego Sługę, który jest podtrzymywany przez Boga, Wybranego, w którym On ma upodobanie. Cały Wielki Tydzień jest zaproszeniem do kontemplacji tajemnicy Odkupienia.

Czy potrafię patrzeć, kontemplować tajemnicę Chrystusa?