Święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba

    Później [Chrystus]zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom (1 Kor 15,6-7).

    Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?" (J14,8-9).

    W Liście do Koryntian św. Paweł przypomina nam o objawieniach Zmartwychwstałego Pana, wymieniając między innymi jako świadka - Jakuba Apostoła. Celem jest umocnienie wiary w Chrystusa Zmartwychwstałego. To nie jednostkowy przypadek, ale wskazanie na wielu  świadków, którzy widzieli. Jakub był najprawdopodobniej krewnym Jezusa i głową Kościoła w Jerozolimie. W kolegium apostolskim uznawany był za jeden z filarów Kościoła. 

    Ewangelia natomiast ukazuje dialog Filipa z Jezusem, który pozwala zobaczyć jak daleko jeszcze od rozumienia Chrystusa był Filip, a pewnie i pozostali apostołowie. Nie rozumiał relacji Jezusa z Ojcem. 

    Znać Chrystusa to znać Ojca. Bez Chrystusa nie jesteśmy w stanie poznać Boga Ojca. A dzięki relacji, jaka istnieje między Ojcem z Jezusem, możemy także poznawać Syna Bożego. 

    Słowa św. Pawła możemy potraktować jako ostateczne podsumowanie jego nauczania. Esencją jest prawda o Chrystusie Zmartwychwstałym, wiara w dzieło odkupienia, które dokonało się przez Jego śmierć i zmartwychwstanie. To Chrystus poprzez pełnię swojego życia, tu na ziemi i w niebie, zapewnia nam zbawienie. 

Czy dbam o poznawanie Jezusa, Jego relacji z Ojcem? Jak to wpływa na moją relację z Chrystusem i rozumienia dzieła odkupienia?