Sobota 21. Tygodnia Zwykłego

    Zachęcam was jedynie, bracia, abyście coraz bardziej się doskonalili i starali się zachować spokój, spełniać własne obowiązki i pracować swoimi rękami, jak to wam przykazaliśmy (1 Tes 4,11).

    Święty Paweł zna gminy i wspólnoty, do których kieruje listy i jest z nich dumny, ponieważ docierają do niego informacje o postawach miłości, które świadczą o żywej wierze i praktykowaniu Ewangelii. 

    Tym, na co zwraca uwagę, jest zachęta do ciągłego wzrastania, do nieprzestawania na tym, co już zostało osiągnięte i wypracowane. Każdy z nas potrzebuje nieustannego rozwijania się i wzrastania. To jak wypychanie kamienia pod górę - jeśli nie podejmiesz wysiłku, stoczy się w dół. 

    Ten wysiłek wzrastania ma się jednak dokonywać w spokoju. Nie chodzi o jakieś zrywy, ale spokojny i ciągły wysiłek. Małymi krokami. Dlatego nie można się rozpraszać, ale koncentrować się na własnych obowiązkach, zaufać pracy własny rąk. 

    W tej codziennej wierności i w wysiłku wzrastania przejawia się miłość.

Jak podchodzę do moich codziennych obowiązków?